Een Amerikaanse journalist kocht anderhalve meter aan Subway-tonijnsandwiches en liet de vis analyseren in een gespecialiseerd laboratorium. Wat er ook in zat, het was geen tonijn, aldus The Guardian.
“Het is een van de twee”, zei een woordvoerder van het laboratorium in The New York Times. “Of het is zo sterk bewerkt dat we uit de monsters geen DNA konden identificeren. Of het DNA dat we aantroffen was niet van tonijn.”
In januari kreeg de broodjesketen een proces aan zijn broek van Californische consumenten die klaagden dat er in de tonijnsandwiches ‘van alles’ zat maar geen tonijn. Subway wijst de beschuldigingen krachtig van de hand. Volgens de broodjesketen zijn ze nergens op gebaseerd en gebruikt Subway alleen “100% real wild-caught tuna”. De aanklacht is daarna wel iets aangepast maar Subway moet nog steeds verantwoorden dat de etikettering, marketing en advertenties van zijn tonijnproducten niet ‘vals’ en ‘misleidend’ zouden zijn.
Uit vrees dat tonijn ook bij andere ketens in een slecht daglicht zou komen te staan, wijzen concurrenten van Subway erop dat tonijn een relatief goedkoop ingrediënt is en dat er weinig profijt te halen valt met het sjoemelen ermee.
Subway krijgt bijval van visexperts. Misschien ligt het wel helemaal niet aan Subway dat zijn tonijn geen tonijn is. “Ze kopen een blik waar ‘tonijn’ op staat,” denkt Dave Rudie, president van visverwerker Catalina Offshore Products. “Als er ergens gefraudeerd wordt in deze zaak, dan was dat bij de inblikkerij.” Fraude met de naam van vissoorten is een bekend fenomeen: maar liefst een derde van de vis is (vermoedelijk met opzet) van een verkeerde naam voorzien. Het is dus bepaald niet onmogelijk dat Subway in het ootje is genomen door zijn leveranciers.